شعر ترانه ثنا

ترانه ثنا‎

مردی که خدا پرست است عشق ندید
صدای شاهان مست ریزان شمع ندید
اشک چشم مرد تنها خدا را صدا زد
شعر او غزل عشق عزل را ثنا زد
ترانه ثنا را دیوار وجودی رسا کرد
رفت عزل را به عطر ثنایش خدا کرد
شکست و ستم را به تنها خدا را هما کرد
سرای دلش را به دولت سما را خدا کرد